Van Katwijk naar Kumasi

Zo zo zo zo, daar is mijn eerste verslagje. Ik heb nog tien minuten, dus ik typ als een gek door. Sorry voor de foutjes daarvoor.

Even een korte indruk; wat een gekkenhuis is Kumasi. Het stinkt er naar van alles! Verbrande spullen, poep, plas, zeep en zweet. Het verkeer is hier ook een gekkenhuis. Dat zijn trotro's, een soort busjes die in Nederland allang afgeschreven staan, maa rhier rijden we er met zijn veertienen in.

De afgelopen week is er zoveel gebeurd, dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. In Accra (hoofdstad) waren we een dagje en daar is het verschil tussen arm en rijk erg groot. Grote dikke auto's tegenover de krottenwijken.

Dit weekend ben ik naar Mole National Park geweest. Daar heb ik olifanten van heel dichtbij gezien. En er stond een baviaan in onze kamer en jatte mijn sultana, ik ben nog nooit zo bang geweest.

Het gaat goed met me en ik ben aan het wennen aan de mensen, het eten en het weer. Het is ook niet niks om van -5 naar +40 graden te gaan, maar ik heb niet te klagen.

De volgende keer ga ik een langere blog schrijven die wat samenhangender is. Het is niet alleen chaos in Kumasi, maar ook in mijn hoofd. Ik ben alles kwijt en vind het ook niet altijd meer. Al twee malariatabletten, haha! Ook vergeet ik echt alles en kan me dingen niet goed herinneren, zoals namen van mensen en de weg. Maar dat komt vast wel als ik wat meer gewend ben hier.

Tot de volgende blog!!! xx Dagmar